ค้นหาหมวดอักษร ข
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' ขันที '
ขันที หมายถึง น. ชายที่ถูกตอน บางประเทศทางเอเชียสมัยโบราณใช้สําหรับควบคุมฝ่ายใน.
คำที่ใกล้เคียงกัน
ขันธ์
น. ตัว, หมู่, กอง, พวก, หมวด, ส่วนหนึ่ง ๆ ของรูปกับนามที่แยกออกเป็น ๕ กอง คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ซึ่งเรียกว่าขันธ์ ๕ หรือ ขันธ์ทั้ง ๕. (ป.; ส. สกนฺธ).
ขันธาวาร
[-ทาวาน] (แบบ) น. ค่าย, กองทัพ, เช่น เสด็จถึงขันธาวารประเทศ.(ม. ร่ายยาว นครกัณฑ์). (ป.).
ขันหมาก ๑
น. ขันใส่หมากพลูเป็นต้นซึ่งเชิญไปพร้อมกับของอื่น ๆ ในพิธีหมั้นหรือแต่งงาน เป็นเครื่องคํานับผู้ปกครองฝ่ายหญิง.
ขันหมาก ๒
น. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ต้นเหมือนจําปา รากเป็น ๓ แง่ ดอกเหมือนบอน ลูกเหมือนแตงกวา. (กบิลว่าน).
ขันหมาก ๓
(โบ; ราชา) น. เรียกพานใส่หมากพลูของพระเจ้าแผ่นดินว่าพานพระขันหมาก หรือ พระขันหมาก, พานพระศรี ก็ว่า.
ขับ ๑
ก. ต้อนให้ไป, บังคับให้ไป, ไล่; ไล่ตาม; บังคับให้เคลื่อนไปได้ เช่นขับเกวียน ขับรถม้า, สามารถบังคับเครื่องยนต์ ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้ เช่น ขับรถ ขับเรือ; บังคับให้ออก เช่น ขับปัสสาวะ;ประชดอย่างล้อ, พูดล้อเพื่อสนุก.
ขับขัน
ว. คับขัน.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์